انواع سوئیچ‌ها
به طور کلی سوئیچ های شبکه به دو نوع مدیریتی و غیرمدیریتی تقسیم بندی می‌شوند. در سوئیچ های مدیریتی (Managed Switches)، به نوعی امکان پیکربندی ايجاد شده تا بتوان عملکرد مد نظر را در شبکه پیاده‌سازی یا ترافيک شبکه را الویت بندی بندی نمود، به صورتی که اطلاعاتی که خاص‌تر هستند، امکان جا به جایی با سرعت بالاتر را داشته باشند. اما در سوئیچ های غیر مدیریتی (Unmanaged Switches) این مزایا وجود ندارد و فقط به صورت Plug and Play کار می‌کند؛ یعنی تنها باید کابل برق آنها را متصل کنید تا تمامی ابزارهای شبکه بدون اعمال تنظیم خاصی با هم ارتباط داشته باشند.
سوئیچ‌های غیرمدیریتی (Unmanaged Switches)
سوییچ غیر مدیریتی در واقع یک دستگاه سخت افزاری در شبکه است که بین دستگاه‌های مختلفی که در شبکه قرار دارند ارتباط برقرار می‌کند ، این سوئیچ ها دقیقا به نوعی عمل می‌کنند که توسط شرکت سازنده برنامه ریزی شده اند و شما امکان پیکربندی آنها را ندارید. معمولا زمانی از این سوییچ ها در شبکه استفاده می‌کنیم که قصد نداریم که پیکربندی خاصی در شبکه اعمال کنیم؛ در چنین شرایطی اگر نیازی به کانفیگ و ویژگی خاصی در شبکه‌ی خود نداشته باشیم و در واقع هدف فقط برقراری ارتباط بین چند دیوایس باشد، به سراغ این مدل سوئیچ‌ها می‌رویم.
سوئیچ‌های مدیریتی (Managed Switches)
سوئیچ های مدیریتی مزیت های بسیار خوبی دارند اما این به این معنی نیست که هر شبکه ای که دارید بهتر است یک سوییچ مدیریتی در شبکه ی خود استفاده کنید! قبل از هر چیز لازم است نیازسنجی کنید که آیا شما در این شبکه اصلا نیازی به این مزایا و ویژگی ها دارید یا خیر و پس از آن اقدام به خرید و نصب یک سوئیچ مدیریتی در شبکه ی خود کنید.
ویژگی‌های سوئیچ‌های مدیریتی (Managed Switches)
- قابلیت QoS
در سوئیچ‌های مدیریتی، امکان اولویت بندی دیتا بین بخش‌های مختلف شبکه وجود دارد. این قابلیت QoS (Quality Of Service) نامیده می‌شود؛ در واقع QoS یک نوع مکانیزم الویت بندی محسوب می‌شود که برای عبور پکت‌های اطلاعاتی بر طبق سرویس‌های شبکه انجام می‌شود. مثلا سرویس VoIP سرویسی است که باید سرعت بالایی داشته باشد و محدودیت زمانی در آن اهمیت بالایی دارد لذا ارائه بیشتر ترافیک به این بخش یا بخش‌های مشابه دیگر، باعث خواهد شد تا در نهایت کیفیت سرویس‌های شبکه بهبود پیدا کند و بسته اطلاعاتی بدون مشکل به مقصد برسد.
- قابلیت Redundancy
از مزیت‌های مهم دیگری که در سوئیچ‌های مدیریتی شبکه در قیاس با سوئیچ‌های غیرمدیریتی ایجاد شده است و می‌تواند مدیریت را آسان‌تر از قبل کند، Redundancy است. فرض کنید در یک شبکه ارتباط به طور کامل قطع می‌شود؛ در صورتی که بخواهید همچنان ارسال اطلاعات داشته باشید، می‌بایست از یک مسیر جایگزین استفاده کنید که ایجاد چنین مسیری به کمک پروتکل STP (Spanning Tree Protocol) انجام خواهد شد. در واقع این پروتکل فقط در یک زمان آن هم بین دو دستگاه، چنین مسیری را ایجاد می‌کند و امکان بروز یک Loop در شبکه را که به دلیل ایجاد مسیرهای مختلف پدیدار می‌شود را از بین می‌برد.
- قابلیت مانیتورینگ
سوییچ های مدیریتی میتوانند تجهیزات داخلی شبکه را با استفاده از پروتکل SNMP (Simple Network Management Protocol) مانیتور کنند پس ما قابلیت مانیتورینگ و تماشای تغییرات در شبکه را در این مدل داریم؛ در حقیقت با این پروتکل شما می‌توانید وضعیت تجهیزات داخل شبکه را بررسی کنید و از سالم بودن و فعال بودن آنها در شبکه باخبر باشید. معمولا پشتیبانان شبکه با استفاده از این پروتکل، شبکه‌ی مورد نظر را از بیرون مانیتور و بررسی می‌کنند و اگر مشکلی در شبکه وجود داشته باشد آن را رفع می‌کنند.
